25-Jan-2019
Hans Steketee
Meedoen aan een concours vergt het nodige van de zenuwen. Niet alleen het moment waarop je moet presteren, ook het wachten en voorbereiden vraagt koelbloedigheid. Gelukkig biedt het festival afleiding. De Internationale Orgelacademie is begonnen en dat betekent voor de deelnemers intensief luisteren, informatie absorberen, zelf spelen en als kers op de taart de excursie naar Purmerend. Mooi is dat ook de concoursdeelnemers mogen aansluiten.
Maar dat is nog niet alles. Maandagavond scharen Pieter van Dijk en Frank van Wijk zich achter de beroemde uitspraak van de Franse organist en componist César Franck l´Orgue c´est mon orchestre?. Met vier handen en vier voeten gaan ze muziek van Johann Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven en Johannes Brahms op het Alkmaarse Van Hagerbeer-Schnitgerorgel op orkestrale wijze tot klinken brengen.
De eerste jaren in Leipzig is Bach buitengewoon productief en komen onder andere complete jaargangen cantates voort uit zijn creatieve geniale geest. Later wordt dat minder en gaat hij meer en meer oude composities hergebruiken en omwerken. Interessant is dat na Bachs dood anderen hier mee doorgingen tot op de dag van vandaag. Zoek op YouTube maar naar de Goldberg Variaties en wees niet verbaasd over de talloze bewerkingen die je tegenkomt. Zo bewerkt ook de beroemde negentiende-eeuwse Italiaanse pianist Ferruccio Busoni Bachs orgelwerken voor piano. Woensdagavond gaan de pianist Hannes Minnaar en organist Wolfgang Zerer beide kanten van dit spectrum van Bachs muziek laten horen. Wat origineel is, doet er dan niet meer toe. De geniale verteller Bach is toch aan het woord.
De Duitse organist en componist Hugo Distler heeft in zijn korte bestaan een bijzonder oeuvre tot stand gebracht. In de vorige nieuwsbrief vertelden we al dat Bas de Vroome een echte promotor is van Distlers muziek. Tijdens het donderdagse lunchconcert zal hij ons overtuigen waarom. En hoe mooi sluit Bachs bewerking van het concert van Antonio Vivaldi hier weer bij aan?